Τραίνο φωτιάς τη σιωπηλή την πόλη διασχίζει,
με βλέματα παιδιών τη χρωματίζει..
Τι κι αν ο φόβος θολώνει τους ανθρώπους,
παιδι όλοι υπήρξανε κάποιον καιρό.

Απ'τον μικρό φωταγωγό το φως του μπαίνει
σκορπά ο ήχος του τον ήχο της σιωπής.
Κι η νύχτα, στ'ονειρό της βασιλεύει..
καθώς το τραίνο χάνεται στον ουρανό..

                                                     Ποίηση: Νικόλας Παπανικολόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: